Η καθημερινότητα, η στιγμή, η καλή και η κακή ώρα σαν μια ιχνογραφία ζωής, φιλτραρισμένη μέσα από την προσωπική εμπειρία, μας κάνει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι αστυνομία του εαυτού μας. Λες κι έχει σκηνοθετηθεί ή προγραμματιστεί η ιστορία και οι προσωπικές μας εμπειρίες, είτε ως υποβολείς είτε ως φρουροί, μας υπαγορεύουν μια ζωή χρήσιμη και παραγωγική, που δε φαίνεται να ταιριάζει με την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως την ξέρουμε αιώνες τώρα.
Ο άνθρωπος, λογιστής του εαυτού του.
Ο άνθρωπος, τοκογλύφος του εαυτού του.
Ο άνθρωπος, δολοφόνος του εαυτού του.
Όποιοι έχουν τη δύναμη να κουβαλήσουν την αλήθεια που αναβλύζει από μέσα τους και που σε κάθε βήμα υψώνεται μπροστά τους, χωρίς να έρθουν σε μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητα που τους περιβάλλει, αντεπεξέρχονται. Οι άλλοι, δυστυχώς, εκ των πραγμάτων, καταφεύγουν αλλού.
Ανώνυμα γράμματα, επιστολές που γράφτηκαν για έναν άνθρωπο με όνομα αλλά δίχως μνήμη: το σύγχρονο άνθρωπο. Εκείνο που μας σώζει τελικά μας αφανίζει· εκείνο που πιστεύουμε ότι μας αφανίζει, κατά έναν παράδοξο τρόπο, φαντάζει πιο ταιριαστό...
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει, εκτός από πεζά λογοτεχνικά έργα, και πολλά θεατρικά, τα οποία έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως σε σκηνές της Αθήνας. Γνωστά θεατρικά έργα του είναι: "Το ματς", "Κοινή λογική", "Παθήματα", "Ο λάκκος της αμαρτίας", "Οι σύζυγοι", "Χορεύει η Κρυστάλλω μάμπο", "Καθιστική ζωή", "Διακοπές στην Ουρανούπολη", "Τάξις και αταξία", κ.ά. Γνωστά πεζογραφήματά του είναι: "Ο άγνωστος στρατιώτης" (νουβέλα μυστηρίου), "Τα μαύρα παραμύθια" (Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, 1998), "Η φοβερά προστασία" (μυθιστόρημα), "Ορίστε τα ρόδα, μαμά" (διηγήματα), "Το ρεπερτόριο του χειμώνα", "Το ρεπερτόριο της άνοιξης" (θρίλερ), "Το πονηρό μονοπάτι" (μυθιστόρημα), "Η αδρεναλίνη πάντοτε ψηλά" (μυθιστόρημα), "Τα Σαντέ της Σαπφώς" (διηγήματα), "Το γκαζόν του μπαμπά" (μυθιστόρημα), "Αγελάδα με φτερά" (μυθιστόρημα), "Σαράντα κύματα" (μυθιστόρημα). Ασχολείται επίσης με τη σκηνοθεσία.
Μη Διαθέσιμο
