Περί Δεινάρχου: Εξαίρετο δείγμα φιλολογικής κριτικής, που ασχολείται κυρίως με το ζήτημα της γνησιότητας των λόγων του Δεινάρχου.
Προς Πομπήιον Γέμινον επιστολή: Ο Διονύσιος υπερασπίζεται την κριτική του εναντίον του Πλάτωνα και εν συνεχεία εξετάζει τους ιστορικούς Ηρόδοτο, Θουκυδίδη, Ξενοφώντα, Φίλιστο, Θεόπομπο.
Προς Αμμαίον επιστολή: Προσπάθεια ανασκευής της άποψης ότι ο Δημοσθένης είχε διδαχτεί τους κανόνες της τέχνης του από τη Ρητορική του Αριστοτέλη.
Περί των Θουκυδίδου ιδιωμάτων προς Αμμαίον: Διασαφήνιση των υφολογικών παρατηρήσεων που περιέχονται στο έργο Περί Θουκυδίδου.
Του περί συνθέσεως ονομάτων επιτομή: Ο συγγραφέας αναπαράγει αυτούσια ολόκληρα τμήματα από το Περί συνθέσεως ονομάτων.
Περί μιμήσεως: Σύντομη αναφορά σε ποιητές και πεζογράφους που μπορούν να θεωρηθούν πρότυπα ύφους. Έργο αποσπασματικά σωζόμενο.
Ρήτορας, ιστορικός και κριτικός του 1ου αι. π.Χ. Γεννήθηκε στην Αλικαρανασσό της Καρίας (τμήμα της σημερινής Μ. Ασίας απέναντι από τα Δωδεκάνησα). Μετά τις σπουδές του στη πατρίδα του, πήγε στη Ρώμη όπου έζησε 22 χρόνια. Εκεί έμαθε την λατινική γλώσσα και μελέτησε τη λατινική φιλολογία. Έγραψε τη "Ρωμαϊκή αρχαιολογία", που αποτελεί ιστορία της Ρώμης από τους αρχαιοτάτους χρόνους μέχρι τον Α΄ Καρχηδονιακό πόλεμο (264 π.Χ). Αποτελείται από 20 τόμους και σώζεται μόνο ένα τμήμα του. Έγραψε επίσης κριτική των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Δημοσθένη, Πλάτωνα, Θουκυδίδη κ.ά.) στο έργο του "Τέχνη Ρητορική".
