Από μαρμάρων

Έμαθες καλά να το κουβαλάς αυτό το βάρος. Το αποστήθισες. Μετά άρχισε και να σου αρέσει. Πιο μετά, τέλειωσαν οι δικαιολογίες κι έμειναν μόνο οι ορισμοί, σοφοί, στεγνοί να σου μασουλάνε την ύπαρξη όπως η διάκρισή του σε ανθυπασπιστή που εορτάστηκε δεόντως Είναι λοιπόν η τραγωδία μια μίμηση πράξης σπουδαίας και τελείας; Του ανθυπασπιστού; Θα ξαναπάρουμε την ανάγνωση απ’ την αρχή ξανά, μέχρι τα μάτια σού να είναι ελεύθερα μα πιο πολύ εσύ, βρε δαρμένε μέσα στο αιώνιο πείραμά σου να παίξεις με τα κατάλληλα υλικά. Κι αν αποτύχει, γρήγορα να πάρεις τη σακούλα και να φας το ψωμί που έχει μέσα.