Το μάθημα της Μελέτης του Περιβάλλοντος καθιερώθηκε ως ένας βασικός τομέας μάθησης για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου το 1982, σε αντικατάσταση της Σπουδής του Περιβάλλοντος που αποτελούσε υποκατάστατο της παλαιάς Πατριδογνωσίας. Τα μαθήματα της Πατριδογνωσίας και της Μελέτης Περιβάλλοντος συνδέονται άμεσα με την εξέλιξη του δημοτικού σχολείου και αντικατοπτρίζουν, το καθένα για την εποχή του, μια συγκεκριμένη ιδεολογική και παιδαγωγική αντίληψη για το δημοτικό σχολείο. Στο βιβλίο αυτό αναλύονται συγκριτικά οι αρχές στις οποίες στηριζόταν παλαιότερα η Πατριδογνωσία και αυτές στις οποίες στηρίζεται το σημερινό μάθημα της Μελέτης του Περιβάλλοντος με σκοπό την καλύτερη κατανόηση του μαθήματος της Μελέτης του Περιβάλλοντος, αλλά και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στις σύγχρονες συνθήκες το δημοτικό σχολείο γενικότερα. Διαπιστώνεται ότι η εσωτερική μεταρρύθμιση του δημοτικού σχολείου της δεκαετίας του 80 σε ορισμένα σημεία έχει ήδη ξεπεραστεί από τις εξελίξεις και σε πολλά άλλα χρειάζεται να αναθεωρηθεί και να βελτιωθεί, ώστε να αναβαθμιστεί ο ρόλος του δημοτικού σχολείου, και στα πλαίσια αυτού το μάθημα της Μελέτης του Περιβάλλοντος.
Ο Ιωάννης Χριστιάς, Dr. Phil. Του Πανεπιστημίου Tubingen, υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως Εισηγητής του ΚΕΜΕ, ως μόνιμος Πάρεδρος και ως Σύμβουλος του Π.Ι. Συμμετείχε ενεργά στην εσωτερική μεταρρύθμιση του δημοτικού σχολείου από τη μεταπολίτευση μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 80. Από το 1994 είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Πανεπσιτημίου Θεσσαλίας. Κυριότερα έργα του είναι: "Neugriechische Politische Paideia" (1976), "Μελέτη του Περιβάλλοντος" (1985), "Θεωρία και Μεθοδολογία της Διδασκαλίας" (1992), "Εισαγωγή στην Επιστήμη της Αγωγής" (1994). Είναι επίσης συγγραφέας πολλών διδακτικών βιβλίων του δημοτικού σχολείου.
