Η αποικιακή κυριαρχία των Ευρωπαίων —όπως επίσης, στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, των Βορειοαμερικανών και των Ιαπώνων— σε μεγάλα τμήματα της υφηλίου σφράγισε την παγκόσμια ιστορία περίπου από το 1500 έως το 1975. Με δεδομένη την άκρως διαφορετική εξέλιξη των περιοχών που υπήρξαν άλλοτε αποικίες στην Αμερική, την Ασία, την Ωκεανία και την Αφρική, αναδεικνύεται πλέον το αίτημα για μια νέα αξιολόγηση των επιπτώσεων της αποικιοκρατίας.
Υπό το πρίσμα νεότερων αντιπαραθέσεων σχετικά με την κληρονομιά της αποικιακής κυριαρχίας, το βιβλίο δεν αρκείται στην περιοδολόγηση και την αποτύπωση του ιστορικού πλαισίου της αποικιοκρατίας, αλλά εμβαθύνει στο εννοιακό της περιεχόμενο προσεγγίζοντάς την ως δομικό στοιχείο του νεότερου και του σύγχρονου κόσμου, αλλά και ως φαινόμενο κολοσσιαίας απροσδιοριστίας. Με βάση παραδείγματα από όλες τις αποικιακές αυτοκρατορίες των νεότερων χρόνων, περιγράφει τις μεθόδους κατάκτησης, διασφάλισης της κυριαρχίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης, τις μορφές αντίστασης, τη δημιουργία ιδιαίτερων αποικιακών κοινωνιών, τις στρατηγικές πολιτισμικού αποικισμού, καθώς επίσης την αποικιοκρατική σκέψη και τον αποικιακό πολιτισμό τόσο στις αποικίες όσο και στις ίδιες τις μητροπόλεις.
Ο Γιούργκεν Όστερχαμελ (1952-) σπούδασε ιστορία, πολιτικές επιστήμες, γερμανική φιλολογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Μάρμπουργκ, του Αμβούργου και του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην ιστορία, στο Πανεπιστήμιο του Κάσελ. Από το 1999 διδάσκει νεότερη και σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Κόνσταντς, στη Γερμανία, και το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο G.W.Leibniz.
