Είναι στιγμές που ακόμη ονειρεύομαι πως δεν έχω πού να ακουμπήσω, και είναι σκοτάδι, και φοβάμαι.
Ο ύπνος έρχεται δύσκολα, και τότε προσπαθώ να κάνω όνειρα γλυκά, να ζωγραφίσω τη ζωή με όμορφα χρώματα, σαν κοριτσόπουλο.
Ονειρεύομαι πως ξεκινάω, λέει, τη ζωή μου απ' την αρχή και ζω σε ένα μικρό, λιτό σπιτάκι, γεμάτο αγάπη, με πολλά λουλούδια και χαρούμενα παιδιά. Τότε είναι που ανοίγω τα μάτια και θέλω να τα κάνω όλα πράξη. Θέλω να μαζέψω τα κυνηγημένα, στερημένα και έρημα πλάσματα όλου του κόσμου και να τους δώσω όσα εγώ στερήθηκα.
