Ο Αριστοτέλης, ο μέγιστος των φιλοσόφων, ο "γιγάντειος νους", συνδέθηκε με την πιο αινιγματική, την πιο μεγαλειώδη μορφή της παγκόσμιας ιστορίας, τον Αλέξανδρο, αφού υπήρξε ο κύριος διδάσκαλός του κατά την εφηβική ηλικία του.
Συνάντηση δύο μεγαλοφυών, που έμελλε να αφήσουν βαθιά χαραγμένα τα ονόματά τους στην παγκόσμια Ιστορία, για διαφορετικούς βεβαίως λόγους ο καθένας.
- Τι δίδαξε ο Σταγιρίτης στον μετέπειτα κοσμοκράτορα;
- Ποια υπήρξε η επίδραση της διδασκαλίας του επί του Αλεξάνδρου;
- Πόσο επηρέασαν οι γνώσεις που του μετέδωσε και οι φιλοσοφικές ιδέες του στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και στον τρόπο που λειτούργησε στη σύντομη ζωή του;
- Πώς δημιουργήθηκε ένας "φιλόσοφος κατακτητής", φορέας πολιτισμού, που έφερε τον Όμηρο και τους Έλληνες τραγικούς στα βάθη της Ασίας;
- Σε ποια θέματα ο Αλέξανδρος αμφισβήτησε ή δεν ακολούθησε τις αντιλήψεις του δασκάλου του;
- Τελικά, συνέβαλε ο Αριστοτέλης στη διάδοση της ελληνικής παιδείας και του ελληνικού πολιτισμού κατά τη νέα εποχή που άρχισε μετά τον Αλέξανδρο;
Τα ερωτήματα αυτά κυρίως επιδιώκει να προσεγγίσει και να ερευνήσει η παρούσα μελέτη, μέσα από μία "διαλεκτικής" μορφής συνεξέταση των αρχών και των διδαχών του Σταγειρίτη και της συμπεριφοράς, των πράξεων και των αντιλήψεων του Αλεξάνδρου στη μετέπειτα πορεία του,
Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται, επίσης, η λειτουργία της σχολής της Μίεζας, η συνέχιση του φιλοσοφικού-επιστημονικού έργου του Αριστοτέλη στην Αθήνα, η διαφοροποίηση του Αλεξάνδρου από κάποιες αριστοτέλειες αρχές, ενώ παρατίθενται τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.
Ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης γεννήθηκε στην Αριδαία Πέλλας. Αποφοίτησε από τη ΣΣΕ το 1973, ως ανθυπίλαρχος. Υπηρέτησε ως αξιωματικός σε μονάδες και σχηματισμούς σε θέσεις διοίκησης και επιτελείου, στο ΓΕΣ, στην Πρεσβεία Μαδρίτης ως Στρατιωτικός Ακόλουθος, στο ΥΠΕΘΑ ως Διευθυντής Τεχνολογικής Έρευνας και Ανάπτυξης κ.α. Σήμερα είναι υποστράτηγος ε.α. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου και της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ (Πολιτικές Επιστήμες) και διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης (Διεθνείς Σχέσεις) στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (2004-06). Είναι συνεργάτης διαφόρων επιστημονικών ινστιτούτων και περιοδικών. Διδάσκει θέματα στρατηγικής, γεωπολιτικής διεθνών οργανισμών, ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και άμυνας κ.ά. στη ΣΕΘΑ, την ΑΔΙΣΠΟ, το Centre D’ Etudes Diplomatiques et Strategiques (CEDS) κ.α. και ως επισκέπτης ομιλητής σε πανεπιστημιακά μεταπτυχιακά τμήματα. Από το 2012 είναι Senior Fellow του New Westminster College (Vancouver - Canada). Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων επί θεμάτων αμυντικής πολιτικής, ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, στρατηγικής, γεωπολιτικής, αμυντικής τεχνολογίας και εξοπλισμών, διεθνών οργανισμών κ.ά. και έχει συμμετάσχει σε διάφορες συλλογικές εκδόσεις. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με αντικείμενο: "Η ΕΠΑΑ ως παράγων ισχύος στο μεσογειακό στρατηγικό περιβάλλον".
Έχουν εκδοθεί τα εξής βιβλία του:
- "Χαλύβδινοι θώρακες: Τα άρματα μάχης" (1993),
- Η Ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια στη μεταψυχροπολεμική εποχή (1997),
- "Ευρωπαϊκή αμυντική ταυτότητα στην αυγή του 21ου αιώνα" (2000),
- "Η αμυντική αυτονομία της Ενωμένης Ευρώπης" (2002),
- "Ευρωπαϊκή άμυνα: Λεξικό όρων και διαδικασιών για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (2003),
- "Εξωτερική πολιτική και ασφάλεια στο σύνταγμα της Ευρώπης" (2005).
- "Διάστημα και Ευρωπαϊκή Ασφάλεια" (2006)
- "Η Ευρώπη της άμυνας" (2010)
- "Παράγοντες ισχύος στο διεθνές σύστημα (2011)
- "Η καθ' ημάς θάλασσα", 2013.
Μη Διαθέσιμο
