Πέρα από το γεγονός ότι οι φίλοι μας Γαλάτες δεν είναι φανατικοί λάτρεις της μουσικής ενώ είναι λάτρεις των ψητών αγριογούρουνων, είναι γνωστό ότι ένα πράγμα φοβούνται : Να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους. Στην ιστορία αυτή, κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταιγίδας και ενώ ο Δρουίδης λείπει, ο θεός Τάρανις τους ρίχνει "κατακέφαλα" έναν απ' αυτούς που ψωνίζουν τα αναγνώσματά τους στους κρεοπώληδες και τα ιχθυοπωλεία : έναν μάντη. Οι Ρωμαίοι αρπάζουν την ευκαιρία και σκοπεύoυν να εκμεταλλευτούν αυτόν που εκμεταλλεύεται την αφέλεια των ατίθασων και γενναίων Γαλατών. Οι γυναίκες φυσικά, δεν είναι καθόλου σίγουρες ότι αυτός ο μάντης είναι απατεώνας. Ο Αστερίξ δεν έχει πεί ακόμα την τελευταία του λέξη και ο Μαζεστίξ μπορεί να μην αισθάνεται την ανάγκη να γίνει ωραίος και διανοούμενος αλλά θα πρέπει κάποτε-κάποτε να σκύψει περισσότερο πάνω στα προβλήματα του λαού του. Η ώρα δεν προσφέρεται για πλαυτισμούς. Και ο μαγικός ζωμός παχαίνει ; Ιδού το μέγα ερώτημα !
Ο Rene Goscinny γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι. Είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του "Αστερίξ", που έχουν μεταφραστεί σε 107 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ως χαρακτήρας ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής. Έκανε πολλές τρέλες στη ζωή του κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώρισε την ευτυχία (μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του). Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977, κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου "τεστ κοπώσεως". Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς ("Αστερίξ" με τον Albert Uderzo, "Ιζνογκούντ" με τον Jean Tabary, "Λούκυ Λουκ" με τον Morris), αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα ("Ο Μικρός Νικόλας", με εικονογράφηση του Sempe). Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού "Pilote", από το οποίο γεννήθηκαν τα κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από τη Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser... Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγήθηκαν η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.
Μη Διαθέσιμο
