Το Αφαίας & Τελαμώνος δεν είναι μια τυπική συλλογή διηγημάτων: είναι μια σύνθεση από εκτενείς, ευσύνοπτες ή και αστραπιαίες ιστορίες που συνομιλούν μεταξύ τους και φλερτάρουν με τα κάθε λογής όρια: τα όρια των ανθρώπινων αντοχών, τα όρια της κανονικότητας, τα όρια της φαντασίας, τα όρια ανάμεσα στο δυνατόν και το απίθανο, το ηθικό και το άηθες, το ντοκουμέντο και τη χάλκευσή του. Ένα βιβλίο που κινείται στους αντίποδες του μελοδράματος: ανατρεπτικό και ανάλαφρο, αστείο και σπαραξικάρδιο, βαθύ και επιφανειακό την ίδια στιγμή, βγάζει γλώσσα στην επιτήδευση και τη σοβαροφάνεια.
Προς τη μεριά της Ακρόπολης, σε μια από τις λιγοστές νεόδμητες πολυκατοικίες στη συνοικία, ένα κόκκινο βαν είχε σφηνώσει στον ημιώροφο, η αριστερή πίσω ρόδα του μετεωριζόταν στον αέρα. Ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι μας, ένα κοκαλιάρικο λευκό σκυλί ισορροπούσε ατάραχο σε μια μουλιασμένη πόρτα, πλέοντας καταμεσής του δρόμου, με βλέμμα πράο, προσηλωμένο στον ορίζοντα.
Είχαμε σωθεί.
