Ο Θέμης Παναγιώτου, με ειρωνεία, με περιπαιχτική διάθεση ή ύφος κωμικό, με σαρκασμό αλλά και συμπόνια, μιλάει για ανθρώπους που πρωταγωνιστούν σε πραγματικότητες, σε ενύπνια, σε κόσμους φαντασιακούς. Ο νεκρός, από το φέρετρο, περιγράφει τα της κηδείας του, το Χερουβείμ διηγείται το ατόπημά του της ύβρεως και την εκδίωξή του από τον Παράδεισο. Ο κατεσταλμένος της εντατικής βιώνει την κατάστασή του σαν όνειρο. Ο χτυπημένος από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, σε αφασία εκπομπής, βρίσκει την πνευματική του διαύγεια στη σιωπή της πάρεσης. Και η φωνή της αλήθειας από έναν αναιδή κότσυφα, που ολοένα επιστρέφει. Δράμα και χιούμορ μαζί.
Ο Θέμης Παναγιώτου γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα, όπου και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή. Ειδικεύτηκε στην Παθολογία και εξειδικεύτηκε στη Διαβητολογία. Έχει εργαστεί σε μεγάλα νοσοκομεία. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.