Τα διηγήματα της συλλογής αυτής αφηγούνται στιγμιότυπα από την καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας. Οι ήρωες, συνηθισμένοι άνθρωποι όπως όλοι μας, έρχονται αντιμέτωποι με την αναλγησία του κράτους, την κοινωνική απανθρωπιά, τις προσωπικές τους ματαιώσεις. Κάποιοι, οι ασυμβίβαστοι, διάγουν βίο μοναχικό, παραμένοντας "μόνοι και...μόνο άνθρωποι".
Η πένα της συγγραφέως ζωντανεύει στιγμές που στη βάση τους είναι τραγικές. Όμως, το αίσθημα του τραγικού κρύβεται πίσω από ένα στρώμα λεπτής ειρωνείας και αρκετής δόσης χιούμορ στην αφήγηση.
"Βλέποντάς τα αλλιώς" λοιπόν τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας, με ένα βλέμμα σκωπτικό, απομυθοποιούμε τους μύθους γύρω από αυτή.
