Απώλεια και εξομολόγηση.
Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας.
Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφήνεται να παρασυρθεί και να παρασύρει σε διαδρομές δαιδαλώδεις, που πρέπει να περπατούνται αργά, προσεκτικά.
Εξομολόγηση με αφορμή μια απώλεια, που γίνεται παρουσία ισχυρή, ξανά και για πάντα.
