Προς τα τέλη του 7ου αιώνα ένας νομαδικός λαός τουρκικής καταγωγής εμφανίστηκε στις όχθες του Δούναβη. Επρόκειτο για τους Βουλγάρους οι οποίοι πολύ γρήγορα εξελίχθηκαν σε έναν από τους πλέον επικίνδυνους εχθρούς για το Βυζάντιο. Τα ορμητικά βουλγαρικά στίφη εισέβαλαν στο βορειανατολικό τμήμα της Βαλκανικής χερσονήσου, συνέτριψαν τον βυζαντινό στρατό και διαμόρφωσαν ταχύτατα ένα καλά οργανωμένο κράτος.
Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ' αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη νέα αυτή κατάσταση με τη σύναψη επίσημης συνθήκης ειρήνης και υποχρεώθηκε μάλιστα "επ' αισχύνη Ρωμαίων" να καταβάλλει ετήσιες χορηγίες στο νεοσύστατο κράτος. Η επιτυχία αυτή "μέθυσε" τους κατοπινούς Βούλγαρους ηγεμόνες και τους ώθησε να διεκδικήσουν την ίδια τη Βασιλεύουσα και το αυτοκρατορικό στέμμα.
Ομως το Βυζάντιο αφυπνίστηκε, συσπείρωσε τις δυνάμεις του και κατάφερε να αναχαιτίσει τη βουλγαρική επιθετικότητα δικαιολογώντας, για μια ακόμα φορά, τον τίτλο της κορυφαίας στρατιωτικής δύναμης της εποχής του.
Στο βιβλίο με τίτλο "ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ" αποκαλύπτονται με συναρπαστικό τρόπο όλες οι πτυχές της εξοντωτικής αυτής σύγκρουσης, η οποία συντάραξε τη Χερσόνησο του Αίμου για 400 σχεδόν χρόνια.
Το κατατοπιστικό κείμενο εμπλουτίζεται με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, πρωτότυπους χάρτες καθώς και θαυμάσιες καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις στολών.
