Έζησαν σε διαφορετικές εποχές, όμως είχαν την ίδια ευελιξία και το ίδιο πνεύμα - εκείνες οι γυναίκες του ήλιου.
Αλίντα: είναι αυτή που πρώτη αντικρίζει άντρες με την όψη του λευκού πηλού και επιζεί από την εισβολή των λευκών στη Χώρα των Προγόνων.
Μεϊντίνα: είναι αυτή που πρέπει να υποκύψει στο νέο Νόμο που διδάσκει την αγάπη ενώ της αρπάζει την κόρη.
Νερίντα: είναι αυτή που βρίσκει τη δύναμη να αψηφήσει την τυραννία και να χαρίσει την ελπίδα στο λαό της.
Λο-Άρνα: είναι αυτή που ανακαλύπτει το μυστικό της καταγωγής της και πρέπει να συμβιβασεί με την καινούρια της ταυτότητα.
Ένα πρελούδιο και ένα κουαρτέτο ιστοριών μιλούν με την απλότητα και τη δύναμη της φωνής των Αβορίγινων φωτίζοντας από τη δική τους σκοπιά την εμπειρία δύο αιώνων λευκής κυριαρχίας.
H Hyllus Maris γεννήθηκε στο Σιέπαρτον της Βικτωρίας στη φυλή Γιόρτα Γιόρτα, που ήταν οι αρχικοί κάτοικοι της περιοχής του ποταμού Μάρεϋ και οι παραδοσιακοί της κτήτορες. Όταν ήταν μικρή πήρε μέρος στην έξοδο των ιθαγενών από ένα Κυβερνητικό Κέντρο. Αυτό το επεισόδιο ενέπνευσε την τρίτη ιστορία του βιβλίου, "Νερίντα, το Νούφαρο". Ως κοινωνιολόγος και ως διακεκριμένη ακτιβίστρια για την κοινοτική ανάπτυξη των Αβορίγινων, ίδρυσε το Κολέγιο Γοράγουα στο Φράνκστον, πρώτη αβορίγινη σχολή στην Βικτωρία, και υπήρξε πρωτοπόρο στη δημιουργία πολλών άλλων οργανώσεων. Έγραψε πολλά ποιήματα και διηγήματα. Ασχολήθηκε με την έρευνα της αβορίγινης ιστορίας στη Βικτωρία με στόχο να γράψει ένα βιβλίο. Πέθανε το 1986 μετά από μακρόχρονη ασθένεια και ο τάφος της βρίσκεται στο Κουμεραγκούνυα, κοντά στο Σιέπαρτον.
