Πέρα ως πέρα στη γη της Ιωνίας,
δοξαστικό αρχολόγησε τροπάρι!
Απ’ την Κνωσό ως την Πέργαμο θεία χάρη
στην Ελλάδα, πηγή της αρμονίας.
Και ω Σμύρνη, πάντα εσύ μαργαριτάρι
στα μαλλιά της νεράιδας Μικρασίας!
Η Μίλητος δεν είναι πια καμάρι
της ιστορίας· της δόξας Εφεσίας
οι καιροί σβήσαν τη φεγγοβολιά.
– Σμύρνη, ξαναγεννήτρες είναι οι Μοίρες
(χτυπήστε, Ομήρων ιωνικών οι λύρες)
μες στη ζεστή της Μάνας σου αγκαλιά
που ανοίγεται όλα για να τ’ αγκαλιάσει,
και τα σκόρπια τα σπλάχνα της, μια πλάση.
Κωστής Παλαμάς
