Ο Πολ Ρικέρ και ο Κορνήλιος Καστοριάδης υπήρξαν δύο σημαντικές μορφές της σκέψης και της φιλοσοφίας του προηγούμενου αιώνα. Ο διάλογος που παρουσιάζεται στην παρούσα έκδοση έγινε στο πλαίσιο της ραδιοφωνικής εκπομπής Le bon plaisir στις 9 Μαρτίου 1985, όταν ο Ρικέρ προσκάλεσε τον Καστοριάδη σε μια δημόσια συζήτηση γύρω από θέματα και προβληματικές που απασχολούν από κοινού τους δύο στοχαστές. Το κοινωνικό φαντασιακό, η ανθρώπινη δημιουργία, η φαντασία, η ιστορία, ο μετασχηματισμός της κοινωνίας είναι μερικά από τα θέματα τα οποία θίγονται στον μεταξύ τους διάλογο...
"Αξίζει να σημειωθεί ο ιδιαίτερος τόνος της συνομιλίας. Σαν τις μπάλες του μπιλιάρδου, οι απαντήσεις του Ρικέρ και του Καστοριάδη πότε διασταυρώνονται, πότε συγκρούονται, πότε συγκλίνουν, για να αποκλίνουν αμέσως περισσότερο. Ενώ η συζήτηση είναι "ζωντανή", δεν χάνει ποτέ -ακόμα και στις πιο μεγάλες διαφωνίες- τον φιλικό της χαρακτήρα. Αναγνώστες ο ένας του άλλου, ποτέ δεν έκρυψαν την αμοιβαία τους εκτίμηση. Παρά το γεγονός ότι ο κίνδυνος σε κάθε ζωντανή συζήτηση είναι ο κατακερματισμός, αξιοσημείωτο είναι ότι από την αρχή μέχρι το τέλος τονίζεται ένα και μοναδικό θέμα: Μπορούμε να μιλάμε για ιστορική δημιουργία ή μήπως κάθε νέα ανθρώπινη παραγωγή προέρχεται από προϋπάρχουσες ιστορικές μορφές; Αν και η προβληματική είναι αρκετά κλασική για τη θεωρία της ιστορίας, η σημασία αυτής της συνέντευξης έγκειται στο πλήθος επιχειρημάτων και παραδειγμάτων (από την ιστορία της λογοτεχνίας, των τεχνών, των επιστημών, της φιλοσοφίας, αλλά και από την κοινωνική και πολιτική ιστορία) που χρησιμοποιούν συνομιλητές για να στηρίξουν τη θέση τους".
Ο Γάλλος φιλόσοφος Πωλ Ρικέρ γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1913 στη Βαλάνς της Γαλλίας. Αρχικά προσπάθησε να συνθέσει τη φαινομενολογική μέθοδο του Έντμουντ Χούσερλ με τον υπαρξισμό των Γκαμπριέλ Μαρσέλ και Καρλ Γιάσπερς, αλλά οι αξεπέραστες δυσκολίες του εγχειρήματος αυτού τον ανάγκασαν να στραφεί στην ανάλυση προβλημάτων που αφορούν τη σχέση της γλώσσας με τη γνωστική προσοικείωση του κόσμου και του εαυτού μας. Αντιπροσωπευτικά έργα της ώριμης φάσης της σκέψης του είναι: "Η ζωντανή μεταφορά" ("La metaphore vive", 1975), "Χρόνος και αφήγηση" ("Temps et recit, vol. I, II & III", 1983-1985), "Ο εαυτός ως ένας άλλος" ("Soi-meme comme un autre", 1990). Άλλα έργα του είναι: "Gabriel Marcel et Karl Jaspers: Philosophie du mystere et philosophie du paradoxe", 1948, "Histoire et verite", 1955, "De l'interpretation: essai sur Sigmund Freud", 1965, "Entretiens avec Gabriel Marcel", 1968, "Le conflit des interpretations: essais d'hermeneutique", 1969, "Du texte a l'action: essais d'hermeneutique II", 1986, "Le mal: un defi a la philosophie et a la theologie", 1986, "L'ideologie et l'utopie", 1997, "Lectures, I : Autour du politique", 1999, "Lectures, II: La contree des philosophes, 1999, "Lectures, III: Aux frontieres de la philosophie" 1999, "L'hermeneutique biblique", 2000, "La Memoire, l'histoire, l'oubli", 2000, "Parcours de la reconnaissance: trois etudes", 2004, κ.ά. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 20 Μαΐου 2005, ενώ κοιμόταν στο σπίτι του στο Σατενέ Μαλαμπρί, έξω από το Παρίσι.
