Στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες του παρόντος, όλο και πολλαπλασιάζονται οι αναφορές σε όρους όπως "άλλος", "διαφορετικός", "ξενοφοβία/ξενοφιλία". Δεν είναι όμως μόνο ο επικαιρικός χαρακτήρας του θέματος που καθιστά ενδιαφέρουσα την προσέγγιση των όψεων του διαφορετικού αλλά το διαρκές ερώτημα για την εύρεση της ταυτότητας. Η αναζήτηση της ετερότητας, της έλλειψης ομοιότητας κατά το είδος, την τάξη, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα, την εθνικότητα, κινείται, όσον αφορά στις επιστήμες των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου στον ελληνικό χώρο, σε ανιχνευτικό ακόμη στάδιο. Με αυτό το δεδομένο, η αναχείρας μελέτη επιχειρεί, αρχικά, τη σφαιρική εξέταση των πολιτισμικών και στερεοτυπικών εικόνων του "άλλου" στον ελληνικό κινηματογράφο και στη συνέχεια επικεντρώνεται στην εικόνα της ομοσεξουαλικότητας στην ελληνική οθόνη.
Γεννήθηκε στη Χίο. Λέκτορας Θεατρολογίας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπουδές φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου απέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης το 1991, και τον τίτλο του Διδάκτορα στη θεατρολογία το 1995. (Θέμα: Ο Τσέχοφ στην Ελλάδα. Εργάστηκε ως Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (1992-1995), ως δραματολόγος και υπεύθυνος προγραμμάτων στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1993-1997, καλλιτεχνικός διευθυντής Βασίλης Παπαβασιλείου) και στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου 1994-1996, καλλιτεχνική διευθύντρια Λυδία Κονιόρδου) και ως επιστημονικός συνεργάτης (1998-2000) στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, με ερευνητικά αντικείμενα την ιστοριογραφία του νεοελληνικού θεάτρου και τον ελληνικό κινηματογράφο.
