Ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, η δικονομική του οργάνωση και η συνεχής αναζήτηση των ορίων του, συναρτώνται άμεσα με τα ιδιαίτερα προβλήματα που θέτει η ερμηνεία του Συντάγματος, σε σχέση με τα γενικά ζητήματα της ερμηνείας του δικαίου.
Τώρα, μάλιστα, ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας διασταυρώνεται δικονομικά και μεθοδολογικά με τον έλεγχο της τυχόν αντισυμβατότητας των νόμων με το Δίκαιο της ΕΕ και το Διεθνές Δίκαιο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως με την ΕΣΔΑ και τα πρωτόκολλά της, στο πλαίσιο του πολυεπίπεδου συνταγματισμού και της πολλαπλότητας των έννομων τάξεων που διεκδικούν, η καθεμία από αυτές, με αυτοαναφορική θεμελίωση, υπεροχή και προτεραιότητα εφαρμογής στο πεδίο τους.
Τα δύο αυτά κεφάλαια, η ερμηνεία του Συντάγματος και ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, συγκροτούν τον κορμό του σύγχρονου Συνταγματικού Δικαίου. Διαμορφώνουν το πεδίο στο οποίο δοκιμάζονται η γενική θεωρία του Συνταγματικού Δικαίου, η προστασία της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και η ιστορική σύνθεση της φιλελεύθερης δημοκρατίας, η εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνής προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η σχέση του εθνικού Συντάγματος με το Δίκαιο της ΕΕ, την ΕΣΔΑ και γενικότερα τη διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στο πεδίο αυτό δοκιμάζεται η διακλαδικότητα, αλλά και η ιδιαίτερη επιστημολογική ταυτότητα του Συνταγματικού Δικαίου. Επιπλέον, το πεδίο αυτό είναι το κατεξοχήν κρίσιμο πρακτικά, περιλαμβάνει το δικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκείται ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας και διεξάγεται η ερμηνεία εφαρμογής του Συντάγματος και είναι αυτό που κυρίως επικοινωνεί με τα συγκριτικά δεδομένα που εμπλουτίζουν και δοκιμάζουν τον σχετικό θεωρητικό προβληματισμό.
Στο πεδίο αυτό εξελίσσεται διαρκώς η διεθνής συζήτηση και η σχετική βιβλιογραφία είναι τεράστια. Εξίσου μεγάλος είναι ο όγκος των συγκριτικών δεδομένων. Μέσα στον διεθνή χάρτη, η ελληνική περίπτωση διατηρεί πάντα τη δικονομική της ιδιορρυθμία και το συγκριτικό της ενδιαφέρον.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους φοιτητές, που πριν τη λήψη του πτυχίου τους ασχολούνται με την εμβάθυνση στο Δημόσιο Δίκαιο, στους μεταπτυχιακούς φοιτητές, στους νομικούς της πράξης, δικαστικούς λειτουργούς και δικηγόρους, που συμπράττουν στη διαμόρφωση της πραγματικότητας του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας και της ερμηνείας του Συντάγματος. Ο τρόπος προβολής και αξιολόγησης του ισχυρισμού αντισυνταγματικότητας είναι πάντα ένα ανοικτό πρόβλημα που απαιτεί πρακτικές λύσεις, σύμφωνες με το Σύνταγμα, αλλά και τη νομολογία του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό έργο του Ευάγελλου Βενιζέλου στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών. Μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 (στις οποίες εξελέγη πρώτος σε σταυρούς στην Περιφέρεια της Α' Θεσσαλονίκης) δήλωσε ότι προτίθεται να διεκδικήσει την αρχηγία του κινήματος. Ωστόσο, στις εσωκομματικές εκλογές της 11ης Νοεμβρίου 2007, δεν κατάφερε να πάρει την αρχηγία, καθώς οι εκλογές ανέδειξαν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και πάλι τον Γιώργο Παπανδρέου. Στις γενικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 επανεξελέγη βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Στις 7 Οκτωβρίου, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, ορκίστηκε Υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Τον Ιούνιο τ
