Οι κρίσεις και οι καταστροφές αποτελούν αντικείμενο μελέτης όχι μόνον των φυσικών αλλά και των κοινωνικών επιστημών, ειδικότερα δε της κοινωνιολογίας των καταστροφών και της διοίκησης των κρίσεων.
Μάλιστα, η συχνότητα και η ένταση των απειλών, με προεξέχουσα την κλιματική αλλαγή, οδηγεί όχι μόνο στον πολλαπλασιασμό των μελετών και ερευνών αλλά και στο αίτημα μιας νέας, οριζόντιας δικτυακής και αποτελεσματικής δημόσιας πολιτικής για την αντιμετώπισή τους. Στο πλαίσιο αυτό, αναθεωρούνται και επανεξετάζονται οι επιτελικές και επιχειρησιακές δυνατότητες των οργανώσεων της Πολιτικής Προστασίας.
Η δυσκολία της ελληνικής Πολιτικής Προστασίας να ανταποκρίνεται στις ανακύπτουσες κρίσεις είναι εκθετική, λόγω της κρατούσας πελατειακής κουλτούρας, των γραφειοκρατικοποιημένων διαδικασιών και των επικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων, των υπανάπτυκτων μηχανισμών πρόληψης και αποζημίωσης καθώς και της εγγενούς αδυναμίας αξιοποίησης των εθελοντών.
Το αίτημα αλλαγής Στρατηγικής και προτεραιοτήτων για την Πολιτική Προστασία είναι περισσότερο επείγον από ποτέ και αποκτά, υπό τις παρούσες συνθήκες, υπαρξιακό χαρακτήρα για το περιβάλλον και την κοινωνία μας.
Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld (Γερμανία).
Εργάζεται από το 1989 ως Καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και από το 1991 ως Ειδικός Επιστήμονας για θέματα απλούστευσης διαδικασιών και νομοθεσίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Είναι εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ, εθνικός εκπρόσωπος στον ίδιο Οργανισμό και Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας του ΟΟΣΑ για την Κανονιστική Διακυβέρνηση στη Ν.Α. Ευρώπη. Είναι μέλος της Ομάδας Mandelkern και του Δικτύου Ευρωπαίων Εμπειρογνωμόνων για την Καλύτερη Νομοθέτηση.
Το 2003 τιμήθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Διοικητικής Επιστήμης με το βραβείο "Peter Boorsma" για τις πολυτετείς προσπάθειές του για την ενίσχυση της αριστείας στη διοικητική θεωρία και πρακτική.
Έχει δημοσιεύσει (στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα) τέσσερις μονογραφίες, σαράντα μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και πάνω από εκατό άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο.
