ΑΝΔΡΑΣ
Εκείνη τη μέρα ξύπνησα ήδη κουρασμένος
ενώ τα όνειρα θάμπωναν απέναντι στην πραγματικότητα
άνοιγα τα μάτια προς την πόλη μου
ασαφές τέρας με φλόγες και θορύβους:
θα διέσχιζα πάλι την Κόλαση.
ΓΥΝΑΙΚΑ
Επιμένει ο άνεμος πάνω στο σκληρό
δέρμα σου. Θυμάσαι εκείνο που δεν επιστρέφει.
Να ήμουν μια νέα γυναίκα,
να έδινα μορφή ήχου στο οστεώδες
πρόσωπό σου. Τώρα είμαι μόνο μητέρα.
