Σε αυτό το βιβλίο επισημαίνονται στις βασικές τους γραμμές οι μεταβολές τις οποίες υπέστησαν οι θεσμοί του ρωμαϊκού ιδιωτικού δικαίου κατά τη βυζαντινή περίοδο από την πρώιμη εποχή (4ος αιώνας) μέχρι την κατάλυση του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους και τα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κατάκτησης. Στην ύλη, που κατά το κύριο μέρος της μετά την εισαγωγή είναι για πρακτικούς λόγους διαρθρωμένη σύμφωνα με τη σήμερα ακολουθούμενη πενταμερή διαίρεση του αστικού δικαίου, έχουν προστεθεί δύο κεφάλαια αναφερόμενα το πρώτο στο ποινικό και το δεύτερο στο δικονομικό δίκαιο γενικώς. Άλλες σημαντικές διατάξεις δημόσιου δικαίου περιεχόμενες στα βυζαντινά νομικά κείμενα μνημονεύονται σε παράρτημα.
Ο Σπύρος Ν. Τρωιάνος (Αθήνα, 1933) σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Διδάκτορας νομικής (1964), εξελέγη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως υφηγητής (1970), έκτακτος καθηγητής (1977), τακτικός καθηγητής (1980) και ομότιμος καθηγητής (2000). Δίδαξε εκκλησιαστικό δίκαιο και ιστορία του βυζαντινού και του νεώτερου δικαίου. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου (1993-1998), κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994-2000), καθώς και στέλεχος της Επιτροπής Ερευνών από το 1988.
