Εκπαιδευτικά προγράμματα για τυφλούς

Μια από τις κατηγορίες των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι και αυτή που περιλαμβάνει όσα έχουν προβλήματα όρασης. Τα άτομα αυτά δεν μπορούν να χαρούν με τα μάτια τα πολύχρωμα λουλούδια, τον έναστρο ουρανό, τη γαλάζια θάλασσα, τα πολιτιστικά μνημεία και γενικά την απέραντη ομορφιά της φύσης και τα κάθε είδους θαυμαστά ανθρώπινα επιτεύγματα. Στα άτομα που λείπει η όραση μερικά ή ολικά δημιουργούνται από ελαφρά μέχρι πολύ σοβαρά προβλήματα στους τομείς γνωστικό, κινητικό και ψυχοκοινωνικό και για την αντιμετώπιση ή άμβλυνσή τους υποκαθίσταται η όραση από τις υπόλοιπες αισθήσεις, παρεμβαίνει η οφθαλμολογία, εφαρμόζονται ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα, χρησιμοποιούνται ειδικές διδακτικές προσεγγίσεις, κατάλληλα διδακτικά-εποπτικά μέσα, όργανα, μηχανές κ.ο.κ. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται διεθνώς συστηματικές και πολύπλευρες προσπάθειες για μια ισότιμη, πλήρη και ολοκληρωμένη συμμετοχή των τυφλών και γενικότερα των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε όλες τις δραστηριότητες του κοινού σχολείου μαζί με όλους τους άλλους μαθητές. Στα κοινά σχολεία, αν και επιτυγχάνεται συχνά μια λειτουργική ένταξη, όμως τα τυφλά παιδιά παραμένουν τις περισσότερες φορές κοινωνικά απομονωμένα. Η συνεκπαίδευση στο χώρο του κοινού σχολείου δεν περιλαμβάνει μόνο συνύπαρξη ή απλώς συνδιδασκαλία, συμπεριλαμβάνει κυρίως σε μια δυναμική σύνθεση συνδιδασκαλία, συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες, ανάπτυξη φιλίας, συνεργασίας και κοινωνικές συναναστροφές κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι μαθητές με/και χωρίς προβλήματα όρασης να αισθάνονται ότι συναποτελούν αναπόσπαστα μέλη τόσο της σχολικής όσο και της ευρύτερης κοινωνίας. Το κοινό(γενικό) σχολείο, το οποίο αποτελεί τη ζύμη των κοινωνικών σχέσεων, θα πρέπει να διδάξει στους μαθητές ότι τα άτομα είναι διαφορετικά και ότι, όποια και αν είναι αυτή η διαφορά, μπορούν να συνυπάρξουν. Το γεγονός ότι φοιτούν στο ίδιο σχολείο είναι επωφελές για όλους. Η συνεκπαίδευση αφορά όλους τους μαθητές με/και χωρίς προβλήματα όρασης, με/και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίοι, όταν συμβιώνουν και συνεκπαιδεύονται από την πιο μικρή ηλικία, είναι δύσκολο να αμφισβητήσουν αργότερα αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή ανήκουν και στην ίδια κοινότητα. Στην εργασία μας αυτή θα γνωρίσουμε σε γενικές γραμμές τα άτομα με προβλήματα όρασης, καθώς και τα προγράμματα που εφαρμόζονται για την ειδική αγωγή και εκπαίδευσή τους, ώστε να μπορέσουμε να τα βοηθήσουμε αποτελεσματικά να αναπτυχθούν ολόπλευρα και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες και ικανότητές τους, να αποκτήσουν ένα επάγγελμα και να ευδοκιμήσουν στην αγορά εργασίας, να επιτύχουν την αλληλοαποδοχή τους με το κοινωνικό σύνολο και γενικά να ζήσουν μια ζωή αυτόνομη και ανεξάρτητη, γεμάτη ενδιαφέροντα και ευτυχία.