Ο πεντάχρονος Πετράκης χάνει ξαφνικά τον αγαπημένο του παππού. Βιώνει τη θλίψη, την απώλεια, τη νοσταλγία, και δημιουργεί όλο αγάπη, ένα αερόστατο... για τον παππού. Ένα πολύχρωμο, μεγάλο αερόστατο, φτιαγμένο από όμορφες στιγμές που έζησε μαζί με τον παππού του.
Πώς να εξηγήσουμε σ' ένα μικρό παιδί την απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου; Πόσα ερωτήματα θα του γεννηθούν στο άκουσμα και μόνο αυτής της δυσάρεστης είδησης; Και σε πόσα τελικά από αυτά τα ερωτήματα εμείς οι μεγάλοι θα έχουμε απαντήσεις; Ας ακούσουμε το παιδί, ας το ανακουφίσουμε, κι αν κάποιες στιγμές δεν έχουμε λόγια, ας διαβάσουμε μαζί ένα παραμύθι κι ας αφήσουμε αερόστατα γεμάτα αναμνήσεις να πετάξουν στον ουρανό...
Η Μαρία Καλτσή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία. Το 1999 έφυγε για σπουδές στο Μεσολόγγι, όπου και τελείωσε το Τ.Ε.Ι. Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας. Μετά τις σπουδές της, επέστρεψε για πολύ λίγο στην πόλη της αλλά τελικά η ζωή την έφερε στα Ιωάννινα όπου και κατοικεί μόνιμα από το 2003. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών, ενός 6χρονου αγοριού και ενός 4χρονου κοριτσιού, τα οποία κάθε βράδυ θέλουν να τους πει μια ιστορία για να κοιμηθούν αν δεν έχουν κοντά ένα βιβλίο. Τα παιδάκια της είναι και η έμπνευσή της!!
