Στο διάστημα αυτό, στη μάχη του Γοργοποτάμου, βλέπω λίγο πιο πέρα μια ξύλινη παράγκα και λέω στον διπλανό μου ότι θα πάω στην παράγκα να δω τι έχει. Πήγα, η πόρτα ήταν μισάνοιχτη, την έσπρωξα και μπήκα μέσα. Με το λίγο φως που έριχνε το φεγγάρι, που εν τω μεταξύ είχε βγει, βλέπω ότι ήταν αποθήκη τροφίμων. Βρήκα ένα γυλιό και άρχισα να βάζω μέσα κονσέρβες και από ένα τσουβάλι ζάχαρη. Δίπλα από το τσουβάλι ήταν κρυμμένος ένας Ιταλός. Μπλεχτήκανε τα χέρια μου στα μαλλιά του. Σήκωσε τα χέρια του και παραδόθηκε. Πήρα το όπλο και τη χλαίνη του και τον έβγαλα έξω. Ήταν ο μόνος Ιταλός που πιάσαμε. Η κατάληψη του φυλακίου έγινε σε 18 λεπτά.
Ο Κώστας Γκέκας γεννήθηκε στο Παλαιόκαστρο Φθιώτιδας το 1926. Παιδί πολύ φτωχής οικογένειας, άριστος μαθητής, τελειώνει το Δημοτικό Σχολείο, χωρίς καμία οικονομική δυνατότητα να συνεχίσει περαιτέρω τις σπουδές του. Δεν έχει συμπληρώσει καλά καλά τα 14 χρόνια του, όταν κατεβαίνει από το χωριό του στην Αθήνα, "για να βρει μια δουλειά". Και πράγματι, δουλειά βρίσκει, αλλά τον προφταίνει η Κατοχή και του στερεί τα ελάχιστα μέσα επιβίωσης. Γυρνά στα χωριό του και ύστερα από λίγο εντάσσεται στον ΕΛΑΣ. Θα αγωνιστεί στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη, θα πάρει μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Με τη Συμφωνία της Βάρκιζας, το 1947, θα παραδώσει τα όπλα, και, όπως λέει κι ο ίδιος, θα τελειώσει η προσφορά του στην Εθνική Αντίσταση.
