Βρε
ήρθε,
έφτασε ο καιρός
που θα ορθωθώ
ακαριαία
γδουπ
ολόισια
με τα δυο πόδια ανοιχτά
κολοσσιαία
-και από κάτω να περνούν περισπωμένα καραβάκια-
Ωραία θα ιδωθώ, σταθώ, υψωθώ
το στέρνο μεταξύ των δυο ηπείρων
και η απόσταση δεν θα μετριέται μ' άλλο μέτρο
από το τρανταχτό πελώριο βήμα μου
στο κέντρο σας
όπως λέμε: διάνα
ή καρδιά
λάμψε επειδή
όλο σού έρχεται:
καθισμένη -φθινόπωρο γαρ- με ζακέτα
για να πιει σφιχτό καφεδάκι
κουνώντας πού και πού τα πόδια
είναι μικρόσωμη και φαντασιόπληκτη
