Επί ανέμων ασπαλάθων κι απήγανων

"ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΣ ΓΡΑΦΙΑΣ":
Προσκυνώ τους κήπους.
Αθώος λημεριάζω στα φύλλα τους.
Στους μικρούς καθρέφτες που κρέμασε
ο Ε. Χ. Γονατάς
να χτενιστώ με το ράμφος πασχίζω.
Έπειτα πιάνω ολημερίς το τραγούδι,
τόσο που ξεχνώ και να φάω.
Προφορικός δόθηκε ο κόσμος λέω·
ποια χρεία να τον ζήσουμε γραπτό;
Και ξεμαθαίνω κάθε μέρα
γραφή και ανάγνωση.