Η επιθετικότητα είναι ένα συχνό φαινόμενο, τόσο στο ζωικό κόσμο όσο και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Από την οπτική των θυμάτων ερμηνεύεται ως απειλή ή ως κίνδυνος για τη ζωή τους. Δεν υπάρχει ομοφωνία για τα αίτια της επιθετικής συμπεριφοράς ούτε κοινή βάση για τον εννοιολογικό προσδιορισμό της. Μερικοί ερευνητές θεωρούν την επιθετικότητα ως ορμή, άλλοι την απορρίπτουν εντελώς ως έννοια και προτείνουν τη χρησιμοποίηση μιας άλλης ακριβέστερης, λειτουργικώς πιο ενιαίας και απαλλαγμένης από αξιολογικό τονισμό.
Η επιθετικότητα αποτελεί ένα πρόβλημα παιδαγωγικό και κοινωνικό, δεδομένου ότι οι εκδηλώσεις της δυσκολεύουν τόσο τη διαδικασία της αγωγής όσο και την κοινωνική συνύπαρξη και συνοχή.
Μεγάλη δυσκολία παρουσιάζει η προσπάθεια ορισμού της επιθετικότητας, δηλαδή των μορφών συμπεριφοράς οι οποίες μπορούν να χαρακτηρισθούν ως επιθετικές.
Μια δυνατότητα οριοθέτησης του προβλήματος προσεγγίζουν τα κεφάλαια του βιβλίου για "την έννοια και ορισμό της επιθετικότητας" μεθόδους διάγνωσής της, θεωρίες ερμηνείας, μεταβλητές και εξέλιξη επιθετικής συμπεριφοράς, επιθετικότητα και αγωγή, επιθετικότητα στο νηπιαγωγείο και σχολείο, εσωτερικές μεταβλητές της επιθετικής συμπεριφοράς.
Ο Δημήτριος Γ. Ζάχαρης είναι καθηγητής της Ψυχολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Γεννήθηκε το 1936 στη Σεργούλα Δωρίδος (Φωκίδα). Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων (1954-56) και στα Πανεπιστήμια Φραγκφούρτης και Ζυρίχης Ψυχολογία, Παιδαγωγική και Φιλοσοφία (ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ.). Στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα: "Η ψυχολογία του Piaget και οι δυνατότητες εφαρμογής της στη διδασκαλία της ιστορίας".
Υπήρξε καθηγητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Πατρών (1982-87) και από το 1987 μέχρι σήμερα διδάσκει το γνωστικό αντικείμενο της Ψυχολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και έχει εκδώσει διάφορα συγγράμματα.
