Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.
Ο άνθρωπος έχει ένστικτα επιθετικά που τον ωθούν στη βία, τον πόλεμο. Καταρρίπτει κάθε ηθικό φραγμό κι επιδίδεται, αρχέγονα, στην καταστροφή.
Κι ο θάνατος; Ποια η σχέση του με τον θάνατο; Πόσο απρόσιτο είναι το ασυνείδητο στην ιδέα της απώλειας; Με τις "Επίκαιρες παρατηρήσεις για τον πόλεμο και τον θάνατο" (Zeitgemabes uber Krieg and Tod, 1915) ο πατέρας της ψυχανάλυσης, άναυδος μπροστά στη φρίκη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που μαστίζει τον πολιτισμένο κόσμο, καταδύεται στα σκοτεινότερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
