ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Έφυγες αλλά έχεις μείνει σε όλα:
στο θόρυβο της πόρτας σαν ανοίγει,
στη σιωπή όταν τυλίγει τα δωμάτια,
σε κάποια απόηχα από λόγια όταν
πέρναες ωχρή και σκεφτική σαν ίσκιος
ή ζωηρή και ανήσυχη καθόσουν
ίδιο προμήνυμα κακού που ερχόταν.
Έφυγες κι έχεις μείνει σε όλα· και όλα
σα να ρωτάνε πότε θα γυρίσεις:
ανταύγαστρα, καρέκλες, καναπέδες,
κάποια ξερά λουλούδια σ' ένα βάζο
κι η γάτα όταν με βλέπει και νιαουρίζει
μοιάζουν σα να ρωτάνε πότε θα έρθεις.
Πώς να τους πω πως πια δεν θα επιστρέψεις;
