H μελέτη της ιστορίας της αρχαίας επιστήμης αποτελεί αναμφίβολα έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τομέα της αρχαιογνωσίας. Για το θέμα αυτό έχουν γραφεί κατά τα τελευταία χρόνια αρκετές αξιόλογες μελέτες, οι oποίες διαφωτίζουν την πορεία των διαφόρων ανακαλύψεων, καταγράφοντας τες και αξιολογώντας τη συμβολή και τη σημασία τους για την εξέλιξη της σύγχρονης επιστήμης.
Στο ανά χείρας βιβλίο όμως ο σκοπός του συγγραφέα δεν είναι η χρονολογική παρουσίαση των επιστημονικών ανακαλύψεων, αλλά κυρίως η διαδικασία της μετάβασης από τις μεμονωμένες και εμπειρικές τεχνικές γνώσεις στη συγκροτημένη θεωρητική θεμελίωσή τους. Ο συγγραφέας δηλαδή επιχειρεί να εξηγήσει, πώς ο άνθρωπος ξεκινώντας από τις μυθολογικές εξηγήσεις διαφόρων συμβάντων ή από τις απλές και ασύνδετες παρατηρήσεις φυσικών φαινομένων αποτόλμησε την αποσύνδεσή τους από μεταφυσικές εξηγήσεις και ακολούθως προχώρησε στη φυσιοκρατική θεωρητική εξήγηση τους, άσχετα από το αν η εξήγηση αυτή ήταν ορθή ή αν σήμερα πλέον δεν είναι αποδεκτή. [...]
(από το σημείωμα του μεταφραστή)
