Όλοι σήμερα παραδέχονται πως ο σύγχρονος κόσμος χρειάζεται μία βαθιά μεταρρύθμιση. Μία ριζική αλλαγή. Μία ανατροπή, που θα μεταβάλει τις στάσεις της ζωής μας και τους τρόπους της σκέψης μας.
Θεωρώ πως έφτασε η στιγμή για μία νέα πολιτική φιλοσοφία, η οποία θα συνδυάζει την παράδοση του φιλελευθερισμού και την παράδοση του σοσιαλισμού, που υπήρξαν οι δύο μεγάλοι συνομιλητές του 19ου και του 20ού αιώνα. Γιατί δεν μπορούμε να απαρνηθούμε ούτε το ένα ούτε το άλλο ρεύμα σκέψης. Και τα δύο ήταν παρόντα στη γένεση της σύγχρονης εποχής. Το ένα ρεύμα ενσαρκώνει την επιδίωξη της ελευθερίας. Το άλλο την επιδίωξη της ισότητας. Η γέφυρα που τα ενώνει είναι η αδελφοσύνη. Δεν έφτασε, άραγε, ακόμα η ώρα για αυτή τη σύνθεση; Ή μήπως μία τέτοια σκέψη αποτελεί απλή ουτοπία;
Με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον, η πολιτική του "μεσαίου χώρου", που προτείνεται στο βιβλίο αυτό, επιχειρεί μία υπέρβαση του γραμμικού άξονα Δεξιά-Αριστερά. Έτσι, δημιουργείται μία τρίτη ποιοτική διάσταση, η οποία δε συνθέτει έναν ποσοτικό συμβιβασμό των δύο άκρων, αλλά αυτοδύναμα υιοθετεί πολιτικά αιτήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος, γύρω από τα οποία επιχειρεί να συσπειρώσει μεγάλες κοινωνικές ομάδες. Τέτοια θέματα αφορούν πολιτικές που αναφέρονται σε οικολογική προβληματική και στην προστασία του περιβάλλοντος (υποχρεώσεις του ανθρώπου απέναντι στη φύση), πολιτικές που σχετίζονται με μεγάλα κοινωνικά ζητήματα (φτώχια, ανεργία, περιθωριοποίηση, ναρκωτικά, αμβλώσεις κτλ.), ενώ ενστερνίζονται επιλογές που στοχεύουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς και την ηθικοποίηση της πολιτικής.
Σ. M. X.
Ο Σωτήρης Χατζηγάκης γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία και την Αγγλία στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες (1971-1974). Το 1974 αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική και εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με τη Ν.Δ. Επανεκλέγεται με το ίδιο κόμμα το 1977, το 1981, το 1985, τον Ιούνιο του 1989, τον Οκτώβριο του 1989, το 1990, το 1993 και το 2000. Το Ιούνιο του 1989 διορίζεται για πρώτη φορά υπουργός (αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας και υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Τζαννετάκη). Διετέλεσε επίσης υπουργός στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στα υπουργεία Εμπορίου, από το 1990, και Γεωργίας, από το 1991 ως το Νοέμβριο του 1992, οπότε και παραιτήθηκε αφού διαφώνησε σε θέματα αρχής. Έγραψε πολλά άρθρα και μελέτες πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά των Αθηνών, και πήρε μέρος σε διεθνή συνέδρια και κοινοβουλευτικές αποστολές. Υπήρξε επίσης μέλος της μόνιμης κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ) κατά τη δεκαετία του '80 και σήμερα είναι μόνιμο μέλος της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του ΝΑΤΟ. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, κυριότερα των οποίων είναι τα εξής: "Ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας" μελέτη, αυτοέκδοση, 1976· "Με τόλμη" συλλογή άρθρων και μελετών, αυτοέκδοση, 1979· "Ημερολόγιο Κίνας 1978", αυτοέκδοση, 1980· "Ιδεολογία του μεσαίου χώρου" μελέτη, αυτοέκδοση, 1981· "Η δύση του πασοκικού μύθου", εκδ. Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1988· κ.ά.
