Αποτελούσαν όντως "ανώτερη ποιητική δικαιοσύνη", όπως έλεγε ο στρατάρχης της αεροπορίας Σερ 'Αρθουρ Χάρρις, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των Συμμάχων, που κατέστρεψαν εκ θεμελίων 131 γερμανικές πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Δρέσδη; Και είναι όντως εγκληματίας πολέμου ο Τσώρτσιλ, που διέταξε τους βομβαρδισμούς, χωρίς αυτό να το επιβάλουν οι ανάγκες του πολέμου; Και γιατί οι γερμανοί συγγραφείς σιώπησαν επί δεκαετίες για το έγκλημα αυτό;
Έχει πράγματι χάσει την προωθητική της δύναμη η νεωτερικότητα και πρέπει να επιστρέψουμε στις παλιές μορφές ποίησης, όπως πολλοί νέοι ποιητές ισχυρίζονται;
Αυτά και άλλα ανάλογα ερωτήματα, για αναγνώστες που τολμούν να σκέπτονται, συνιστούν τις ασκήσεις αυτογνωσίας του Χρίστου Ρουμελιωτάκη.
