Στο βιβλίο αυτό ο Γιάννης Πριόβολος εστιάζει σε ένα πλήθος από προσωπικά –και όχι μόνο– βιώματα που αφορούν τα χρόνια της φοίτησής του στη Σχολή Ευελπίδων (1971-1975). Στέκεται με βλέμμα κριτικό και ελεύθερο στην τότε καθημερινότητα και αναδεικνύει γεγονότα που με τον καιρό οδηγήθηκαν με επιδεξιότητα στην αφάνεια, αν και, αναμφισβήτητα, άγγιξαν την Ιστορία. Στη Σχολή Ευελπίδων εκείνες οι χρονιές βρίθουν «παράξενων» γεγονότων και ιδιόμορφων καταστάσεων. Ο αφηγητής-συγγραφέας εισήλθε στη Σχολή με πολιτικο-στρατιωτικό καθεστώς και αποφοίτησε με κοινοβουλευτική δημοκρατία, που σημαίνει ότι στη ροή των τεσσάρων εκείνων χρόνων βίωσε μια ιστορική αλλαγή, καθώς και όσα συνέβησαν πριν απ’ αυτή την αλλαγή και αμέσως μετά. Το συμπληρωματικό, δεύτερο μέρος του βιβλίου («Η Μεταπολίτευση στη Σχολή Ευελπίδων: Αντιπαραθέσεις και έριδες, 1974-1978») καλύπτει, υπό τύπο έρευνας, μια σειρά από χαρακτηριστικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Σχολή Ευελπίδων κατά την κρίσιμη αυτή περίοδο για την εδραίωση της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Ο Γιάννης Πριόβολος γεννήθηκε το 1951 στα Μελίσσια της Αχαΐας. Από χρόνια συλλέγει με πάθος βιώματα και τα επενδύει λογοτεχνικά.
Από το λογοτεχνικό του έργο έχει εκδοθεί το αφήγημα "Όσα μολόγαγε ο Καίσαρ" (μέρος πρώτο), 1994, το ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα "Αυτοί που νύχτωσαν στο δρόμο", 1995, εκδόσεις Ακτή (Οξύ), το μυθιστόρημα "Ο δρόμος ως το Θιάκι", 2001, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και το μυθιστόρημα "Όσο βαστούσαν τα μελτέμια", 2003, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
