Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι συμβολικός αλλά κυριολεκτικός και αναφέρεται πραγματικά στην πέμπτη προσφορά του συγγραφέα στον τομέα του ευθυμογραφήματος. Έχοντας σαν κεντρικό άξονα την λογοτεχνική παρουσίαση του ίδιου και των βιβλίων του από την "Δωδώνη", (Δεκέμβριος 2004), ο Δασκαλάκης επιχειρεί μια συνοπτική απογραφή της ως τώρα εργασίας του. Όχι όμως μέσω αυτοβιογραφικών στοιχείων ή προσωπικών εμπειριών, αλλά καταγράφοντας γνώμες και σχόλια εκδοτών, αναγνωστών και κριτικών. Ο συγγραφέας δείχνει πως ούτε κολακεύεται ούτε θίγεται από όσα λέγονται και γράφονται υπέρ ή εναντίον του. Δίνει μάλλον την εντύπωση ότι όλα αυτά τον διασκεδάζουν, και αυτή η αίσθηση ανέμελης ευφορίας μεταδίδεται και στον αναγνώστη. Και σ' αυτήν την σάτιρα ο Δασκαλάκης χρησιμοποιεί την ίδια πετυχημένη συνταγή των προηγούμενων βιβλίων του, δηλαδή ανάλαφρη γραφή, αβίαστο χιούμορ και πλούσια ευρηματικότητα. Στοιχεία που τον τοποθετούν οριστικά και δικαιωματικά ανάμεσα στους αξιολογότερους ευθυμογράφους της γενιάς του. Και που δείχνουν ότι ο συγγραφέας έχει την πρόθεση και την δυνατότητα να εξακολουθήσει να χαρίζει χαμόγελο και αισιοδοξία στις σελίδες των επόμενων βιβλίων του.
