Η αλγεινή θρέψη του λύκου

ΠΑΙΧΝΙΔΙ":
Επάνω απ' τα κρεβάτια
πλήρους ενάργειας του σώματος,
το πνεύμα λοιδορεί.
Χαϊδεύοντας το ταβάνι,
άπτεται του θεάματος,
με περιδινήσεις μικρών,
καθημερινών αβεβαιοτήτων.
Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν
οι βρεφικοί ομφάλιοι λώροι
τυλίγονται σε έναν,
την πρώτη ύλη ταξιδεύοντας
απ' εαυτό σ' εαυτόν.
Είναι ένα παιχνίδι.
Ακριβώς τριάντα χρόνια πίσω
τα δίχρονα που υπήρξαμε
απλώνουν στα σεντόνια
μικρά ψήγματα ζωγραφικής
και υποψίες ημιτελών πυργίσκων.
Κι η γυναικεία διχάλα σου
να μνημονεύει
το σχήμα της χαμένης μου σφεντόνας