Μια διεισδυτική περιγραφή του αμερικανικού αυτοκρατορικού συστήματος που απλώνεται σήμερα σε όλο τον κόσμο.
Το βιβλίο του Άντερσον έχει δύο στόχους. Πρώτον, να καλύψει την ιστορία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από το 1900 περίπου ως σήμερα, ανιχνεύοντας τη σταδιακή οικοδόμηση της αυτοκρατορίας και, δεύτερον, να συνοψίσει την αμερικανική στρατηγική, παρουσιάζοντας την αντίληψη κορυφαίων διανοητών της όπως οι Μπρεζίνσκι, Μιντ, Κάγκαν, Φουκουγιάμα, Ικένμπερι, για τη θέση των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή και τις απόψεις τους για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν.
Αντίθετα με την πληθώρα μελετών διπλωματικής ιστορίας και γεωπολιτικής στρατηγικής -που κατακερματίζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είτε σε διακριτές ιστορικές περιόδους είτε στις κατά καιρούς πολεμικές επιχειρήσεις τους ανά τον πλανήτη- ο συγγραφέας αναδεικνύει τον ενιαίο χαρακτήρα και τη δυναμική της αμερικανικής στρατηγικής και διπλωματίας από τον πόλεμο στο Μεξικό μέχρι τους σημερινούς πολέμους κατά της τρομοκρατίας. Εστιάζει τις αναλύσεις του σε όλα τα γεωγραφικά μέτωπα επέκτασης της αυτοκρατορίας. Επιπρόσθετα σημειώνει ότι η ριζική αντίθεση σε αυτήν οφείλει να γίνεται αντικειμενικά και χωρίς ευσεβείς πόθους, πράγμα που δεν προϋποθέτει την επιβεβαίωση της επικείμενης κατάρρευσής της.
Η ιστορική συγκρότηση, η ευρύτητα προοπτικής και η απομυθοποιητική προδιάθεση του Π. Άντερσον μας προσφέρουν τα απαραίτητα εργαλεία για να ερμηνεύσουμε στην πραγματική τους διάσταση τις εξελίξεις που σημαδεύονται με την ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία και προκαλούν ήδη έντονες συζητήσεις για το μέλλον της "μόνης υπερδύναμης".
Ο Πέρρυ Άντερσον γεννήθηκε το 1938. Σήμερα διδάσκει Ιστορία και Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA). Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους μαρξιστές διανοητές, με καταλυτικό ρόλο στη μετακένωση ριζοσπαστικών ιδεών της ηπειρωτικής Ευρώπης στον αγγλοσαξονικό κόσμο, καθώς και στην κριτική προς τα θεωρητικά ρεύματα του μεταμοντερνισμού. Διηύθυνε τη βρετανική "Επιθεώρηση της Νέας Αριστεράς" ("New Left Review") από το 1962 έως το 1982 και εκ νέου από το 2000 έως το 2003, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα στη συντακτική της επιτροπή. Αρθρογραφεί επίσης συχνά στο "London Review of Books", σχολιάζοντας τις τρέχουσες εξελίξεις σε συνδυασμό με μιαν ευρύτατη εποπτεία των ιστορικών και πολιτισμικών δεδομένων. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Ο δυτικός μαρξισμός" (μτφρ. Αλέκος Π. Ζάννας, εκδ. Κέδρος), "Το απολυταρχικό κράτος" (μτφρ. Ελένη Αστερίου, εκδ. Οδυσσέας), "Από την αρχαιότητα στον φεουδαρχισμό" (μτφρ. Ελένη Αστερίου, εκδ. Οδυσσέας) και "Οι διαιρέσεις της Κύπρου" (μτφρ. Κώστας Ράπτης, εκδ. Άγρα). Ο πρώτος τόμος της ελληνικής έκδοσης της "New Left Review" από τις εκδόσεις Άγρα (2006, μτφρ. Κώστας Ράπτης) περιλαμβάνει τα άρθρα του "Ο ποταμός του χρόνου" και "Όπλα και δικαιώματα: ο Ρωλς, ο Χάμπερμας και ο Μπόμπιο σε εποχή πολέμου".
