Αν θα λιώσουν οι πάγοι,
αν χαθούν τα πουλιά και τα δάση,
αν το χώμα αλλού ξεραθεί και αλλού πλημμυρίσει,
τι θα γίνει, αλήθεια,
ό,τι έχουμε τόσο πολύ αγαπήσει;
Τι θα γίνουν οι μύθοι;
Ίσως μείνουν, προτείνω, μορφές μυθικές – ολογράμματα –
οπτασίες αιθέριες και φάσματα
να αιωρούνται στα ερείπια της έρημης γης.
Η Ανδρομάχη, ας πούμε, όρθια στα τείχη
λίγο πριν να δεχθεί το παιδί δακρυόεν γελάσασα.
Η Ανδρομάχη στ’ ανάκτορο δακρυρροούσα.
Η Ανδρομάχη κρατώντας τον νεκρό Αστυάνακτα.
Η Ανδρομάχη δορύκτητο λάφυρο ύστερα·
Μικρασιάτισσα δέσποινα, δούλη κι αρχόντισσα
στο παλάτι της Φθίας.
Η Ανδρομάχη αγέρωχη πάντα, τρισδιάστατη εικόνα
που πλανάται στο σύμπαν, καλώντας τον Έκτορα:
« Ω φίλτατε Έκτορ, ω μεγάλη μου αγάπη».
Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ από το 2007 είναι σχολική σύμβουλος φιλολόγων. Από το 2007 διδάσκει στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Το 1986 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή "Fragmentum αρ. 53" στις εκδόσεις "Πλέθρον". Ακολούθησαν οι συλλογές: "Το αδράχτι που ματώνει" (Πλέθρον, 1989), "Διασπορά" (Πλέθρον, 1994), "Ποιητική τεχνολογία" (Κέδρος, 1998), "Το μετρό" (Κέδρος, 2004). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Πλανόδιον", "Ποίηση", "Νέα Εστία", "Παπαδιαμαντικά Τετράδια" και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Αυγή" και "Καθημερινή" και στα περιοδικά "Το Δέντρο", "Φιλολογική", "Νέα Παιδεία", "Γράμματα και Τέχνες", "Αντί", "Ο Πολίτης", κ.ά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
