Η γλώσσα και το εικοσιένα

Από την πρώτη κιόλας στιγμή που άρπαξε ο λαός τ' άρματα, που βρόντηξε το τουφέκι, που οργανώθηκε ο πολεμικός αγώνας και αναδείχτηκε προσωρινή Διοίκηση θα φανεί η σημασία της γλώσσας για το επαναστατημένο έθνος. Η γλώσσα ήταν όπλο πολέμου. Θα μπορούσε να γίνει η κινητήρια δύναμη του ξεσηκωμού και η γέφυρα επικοινωνίας με τον αγωνιζόμενο ελληνισμό, η γλώσσα των επαναστατικών προκηρύξεων, των ψηφισμάτων, των νόμων και των πολεμιστήριων σαλπισμάτων, η ζωντανή, η κατανοητή και εθνεγερτική έκφραση του πάθους για ελευθερία και ανεξαρτησία, για τα δημοκρατικά ιδεώδη, για το φωτισμό του λαού, για την αναγέννηση της παιδείας και την προκοπή του τόπου