«Ο άξονας και ο στόχος των ομιλιών-κηρυγμάτων του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήταν δεδηλωμένος και επίμονος: η υπέρβαση των φυλετικών διακρίσεων. Όλα τα επιχειρήματα υπηρετούσαν αυτόν τον σκοπό. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα πολιτικής θεολογίας του 20ού αιώνα. Η θεολογική προσέγγιση, το λατρευτικό πλαίσιο (προτεσταντικό και άρα απλουστευμένο, αλλά υπαρκτό), το ηθικό κύρος του ομιλητή ως ιεροκήρυκα και όχι ως “πολιτικού” στοχεύουν στο να καταδικάσουν τη φυλετική διάκριση όχι μόνο ως πράξη που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και ως αμαρτία…»
Ευάγγελος Βενιζέλος
«Μας δώσατε, αιδεσιμότατε, παρακαταθήκες συμπεριφοράς, νόημα ζωής, φάρο πορείας, στίγμα ύπαρξης, κατεύθυνση πνεύματος και ψυχής. Μας βοηθήσατε στη διάγνωση των λαθών και των παρεκκλίσεών μας. Μας βοηθήσατε στην εύρεση θεραπείας των ουλών της κοινωνίας μας. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα... Μέσα μας πάλλεται η φλόγα της διαχρονικής ρήσης σας “I have a dream” και όλοι μαζί αρχίσαμε να ελπίζουμε σε έναν κόσμο με πράσινα δέντρα και κόκκινα τριαντάφυλλα, έτσι όπως τον ύμνησε ο μοναδικός Λούις Άρμστρονγκ. We all have a dream now…»
Στρατής Παττακός
«Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον Κινγκ κυρίως έναν αγωνιστή για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάνω από όλα ήταν ένας ιερέας των βαπτιστών, με εξαιρετική μόρφωση στη θεολογία και τη φιλοσοφία. Η συλλογή με τα κηρύγματά του, αρκετά από τα οποία έχουν γραφτεί μέσα στη φυλακή, καθιστά απολύτως σαφές ότι το έργο του για τα δικαιώματα και οι αρχές του για τη μη-βίαιη αντίσταση είχαν τις ρίζες τους στη βαθιά χριστιανική πίστη και στον προσεκτικό θεολογικό προβληματισμό του…»
Γιάννης Στουρνάρας
Γεννήθηκε το 1929 στην Ατλάντα της Γεωργίας με το όνομα Michael King, Jr. Σπούδασε θεολογία στο Κολλέγιο του Μόρχαουζ και στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Γιος του πάστορα Michael King Sr., χειροτονήθηκε και ο ίδιος πάστορας στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα αφού άλλαξαν και οι δύο τα ονόματά τους προς τιμήν του Μαρτίνου Λουθήρου. Ηγήθηκε του Χριστιανικού κινήματος των μαύρων εναντίον των φυλετικών διακρίσεων με εθνικής εμβέλειας καθιστικές διαδηλώσεις, κατά το πρότυπο της μη βίας του Γκάντι. Ο αγώνας του αυτός πολλές φορές είχε ως κατάληξη τη φυλακή. Αγωνίστηκε ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το 1964 του απενεμήθη το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δολοφονήθηκε στις 4-4-1968 στο Μέμφις του Τενεσσή.
