Τούτο το δοκίμιο ενός κορυφαίου, σε διεθνές επίπεδο, ιστορικού είναι μια μείζων επιστημονική συμβολή συνοδευόμενη από πλήρη τεκμηρίωση, η οποία στο πρώτο μέρος της επιζητεί να ανασκάψει, και να δικαιώσει, τη νεο-ρωμαϊκή θεωρία για τους ελεύθερους πολίτες και τις ελεύθερες πολιτείες όπως αναπτύχθηκε στη Βρετανία των πρώιμων Νεότερων Χρόνων. Η ανάλυση αυτή οδηγεί σε μια ρωμαλέα υπεράσπιση της φύσης, των προθέσεων και των στόχων της ιστορίας της διανόησης και της ιστορίας των ιδεών. Όπως λέει ο καθηγητής Σκίννερ, "ο ιστορικός της διανόησης μπορεί να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε σε πόσο μεγάλο βαθμό οι αξίες που έχουν ενσωματωθεί στον τωρινό τρόπο ζωής μας, και τους τωρινούς τρόπους σκέψης μας γι' αυτές τις αξίες, αντικατοπτρίζουν μια σειρά επιλογών που έγιναν σε διαφορετικές εποχές ανάμεσα σε διαφορετικούς πιθανούς κόσμους". Έτσι το ανεπτυγμένο τούτο δοκίμιο παρέχει μιαν από τις ουσιωδέστερες δηλώσεις που έχουν γίνει ποτέ για τη σπουδαιότητα, την αρμοδιότητα και την ενδεχόμενη διέγερση μιας τέτοιου είδους ιστορικής έρευνας.
"Η ελευθερία προτιμότερη από τον φιλελευθερισμό" αποτελεί ανάπτυξη του εναρκτήριου μαθήματος του Κουέντιν Σκίννερ ως Βασιλικού Καθηγητή της Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, που έγινε τον Νοέμβριο του 1997.
Ο Κουέντιν Σκίνερ σπούδασε στο Caius College του Καίμπριτζ, του οποίου είναι πλέον επίτιμος εταίρος. Από το 1996 είναι καθηγητής νεότερης ιστορίας του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ όπου διδάσκει φιλοσοφία της ιστορίας, σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, ιστορία της πολιτικής φιλοσοφίας και σύγχρονη ιστορία της σκέψης. Είναι μέλος διαφόρων άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και κάτοχος πολλών τιμητικών τίτλων. Θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της "Σχολής του Καίμπριτζ".
Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από την ιστορία της διανόησης και κυρίως την Αναγέννηση και τις σύγχρονες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Γνωστότερα έργα του είναι: "Τα θεμέλια της σύγχρονης πολιτικής σκέψης" (1978), "Η φιλοσοφία του Hobbes" (1996) και "Θεωρώντας τη μέθοδο" (2002).
