Η σχέση με την πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων από την μητροπολιτική Ελλάδα και από το Αιγαίο και τον Ελληνισμό στη Δύση (η Μεγάλη Ελλάς) έγκειται στην ίδια την έννοια του Ελληνικού, σύμφωνα με την οποία, στην χωροταξική και πολιτική προβολή τους, όπως επιβεβαιώνεται και από τις μαρτυρίες του Πινδάρου, του Ηροδότου και του Θουκυδίδη, οπουδήποτε επεβιβάσθησαν και παρέμειναν οι Έλληνες, με την εξέλιξη των πόλεων, εξακολουθεί να ενσαρκώνεται η Ελλάς.
Ο Eρνέστο Ντε Μίρο γεννήθηκε στο Ρήγιο της νότιας Ιταλίας το 1926 και επελέγη ως υπότροφος στην Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών το 1955. Έχει διατελέσει επί σειρά ετών (1968-1986) έφορος αρχαιοτήτων και και καλών τεχνών. Δίδαξε κλασσική αρχαιολογία και ιστορία της ελληνικής και ρωμαϊκής τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Μεσσήνης (1986-1998). Επίσης, έχει διατελέσει Διευθυντής του Ιταλικού Ινστιτούτου Μυκηναϊκών, Αιγαιϊκών και Ανατολικών Σπουδών (1989-1992) και Διευθυντής της Αρχαιολογικής αποστολής του Πανεπιστημίου της Μεσσήνης στη Λιβύη (1988-1998).
