Η ιστορία των νεφών και άλλα ποιήματα

Στόχος αυτού του πρώτου ανθολογίου δεν είναι να παρουσιάσει μια εξωραϊσμένη και ευσύνοπτη απεικόνιση αυτής της πολυδαίδαλης ποιητικής πορείας. Αντιθέτως, το ζήτημα είναι να διερευνηθεί (όσο πιο διεξοδικά γίνεται) τόσο η ενδοχώρα όσο και το περιθώριο αυτής της άκρως ενδιαφέρουσας διαδρομής, αναδεικνύοντας τις σημαντικότερες πτυχές και τους κυριότερους κόμβους αυτού του πολύτομου έργου, κατά τη διάρκεια του οποίου ο φιλοπαίγμων, κριτικός στοχασμός, αναμετράται ισότιμα και αδιάκοπα με τα πολύσημα φορτία του παρελθόντος. Επιπλέον, όπως προαναφέραμε, αιτούμενό μας είναι να υπενθυμίσουμε κάτι το αυτονόητο, που όπως πολλά αυτονόητα στους καιρούς μας, οφείλει να υπενθυμίζεται: πως δηλαδή ο Εντσενζμπέργκερ είναι πρωτίστως και κυρίαρχα Ποιητής κι όχι ο ευπώλητος πεζογράφος για ορισμένους, ή ο ευυπόληπτος κριτικός στοχαστής για άλλους. Κλείνοντας αυτό το σύντομο εισαγωγικό σημείωμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον φίλο κι εκδότη Κώστα Δεσποινιάδη που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε αυτό το εγχείρημα με ενθουσιασμό και αγάπη. Επίσης ευχαριστώ τον Μανώλη Πρεβεδουράκη για την καθοριστική του συμβολή στην ολοκλήρωση της παρούσας μετάφρασης. Τέλος, εύχομαι οι αναγνώστες αυτού του ανθολογίου να επιβεβαιώσουν τη ρήση του Στάινερ, ανακαλύπτοντας κι αυτοί στο πρόσωπο του Εντσενζμπέργκερ όχι μόνον έναν εξαιρετικό ποιητή αλλά και έναν καλό φίλο.