Η καθημερινή ζωή στη Ρωσία την εποχή του τελευταίου τσάρου

Ο Ανρί Τρουαγιά συνδέει την εικονογραφία αυτή της Ρωσίας του 1903 με το ταξίδι ενός νεαρού Γάλλου, του Ζαν Ρουσέλ. Μολονότι η παρουσία αυτού του φιλοπερίεργου ταξιδιώτη δίνει στο βιβλίο αυτό την αίσθηση και τη γοητεία ενός μυθιστορήματος, η σοβαρή και στέρεη επιστημονική του τεκμηρίωση, που ο συγγραφέας ζωντανεύει εξάλλου και με μνήμες από διηγήσεις της παιδικής του ηλικίας, του εξασφαλίζει μια από ιστορική άποψη αδιαμφισβήτητη φερεγγυότητα.
Διαβάζοντάς το, μένουμε έκθαμβοι μπροστά στη λαμπρότητα των αυτοκρατορικών εορτών, φρίττουμε μπροστά στα άθλια και βρώμικα καταλύματα όπου στοιβάζονται τα πλήθη των εργατών με τις οικογένειές τους -(έτσι ζούσε το 60% των εργατών στη Μόσχα)- και συμμετέχουμε κι εμείς στην κατάνυξη των πιστών που προσκυνούν γονατιστοί τις εικόνες μέσα στις κατάφωτες εκκλησίες τους.