Η μικρή Αιμιλία, που χαϊδευτικά την αποκαλούν Λαμπίτσα, ζει σε έναν φάρο μαζί με τον αυστηρό και μελαγχολικό πατέρα της, που είναι ο φαροφύλακας. Περνά τις ημέρες της ανάβοντας και σβήνοντας τον φάρο και φροντίζοντας τον πατέρα της, ο οποίος δεν έχει ξεπεράσει τον χαμό της μητέρας της.
Η ζωή της ανατρέπεται δραματικά όταν μια μέρα δεν καταφέρνει να ανάψει εγκαίρως τον φάρο επειδή έχει ξεχάσει να προμηθευτεί σπίρτα. Ο πατέρας της φυλακίζεται ως υπεύθυνος και η Λαμπίτσα αναγκάζεται να δουλέψει σε ένα μυστηριώδες σπίτι που ανήκει σε έναν καπετάνιο γνωστό για την αυταρχικότητά του και τα σκοτεινά μυστικά που κρύβει.
Στο σπίτι αυτό ανακαλύπτει φυλακισμένο ένα φαινομενικά τρομακτικό αλλά μοναχικό αγόρι, τον Έντουαρντ, που οι ντόπιοι αποκαλούν «τέρας». Αντί να φοβηθεί, η Λαμπίτσα αρχίζει να αναπτύσσει μια ιδιαίτερη φιλία μαζί του. Σταδιακά, αποκαλύπτονται οι τραγικές ιστορίες τους και μαζί μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τους φόβους τους και τις προκαταλήψεις του κόσμου.
Μια ιστορία για μυστηριώδη θαλάσσια πλάσματα και άγριους πειρατές. Για το Μαύρο Σπίτι του ναυάρχου, όπου λένε πως ζει ένα τέρας. Για έναν γκρίζο φάρο σε ένα νησί που δεν είναι νησί, αλλά ενώνεται με μια στενή λωρίδα γης με τη στεριά. Για τη Λαμπίτσα, την κόρη του φαροφύλακα, που κάθε βράδυ ανεβαίνει εξήντα ένα σκαλιά για να ανάψει τον φάρο. Για μια τρομερή καταιγίδα και ένα ναυάγιο, όταν τελειώνουν τα σπίρτα και όλα πάνε στραβά. Αλλά κυρίως είναι μια ιστορία για το θάρρος, για το πώς μπορείς να κάνεις ένα σωρό πράγματα που δεν είχες σκεφτεί ποτέ.
Η Ανέτ Σχάαπ σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Κάμπεν και στη Βασιλική Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών της Χάγης, και ήταν για πολλά χρόνια γνωστή ως εικονογράφος βιβλίων επιτυχημένων Ολλανδών συγγραφέων. Έκανε το συγγραφικό της ντεμπούτο το 2017 με τη Λαμπίτσα. Το βιβλίο χαρακτηρίστηκε κλασικό αμέσως μετά την έκδοσή του και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Η Σχάαπ τιμήθηκε με όλα τα σημαντικά βραβεία για το νεανικό βιβλίο στην Ολλανδία και επίσης με μια σειρά βραβείων σε άλλες χώρες, ενώ ήταν και υποψήφια για το Carnegie Medal. Η Λαμπίτσα έχει μεταφραστεί σε 27 χώρες μέχρι σήμερα.
