Το διήγημα αυτό είναι γραμμένο με τρόπο που ξαφνιάζει και εντυπωσιάζει. Περιγράφει και απεικονίζει πιστά εκείνο που διαφεύγει των πέντε αισθήσεων, το οποίο όμως είναι υπαρκτό και αοράτως καθορίζει τη ζωή μας.
Ο συγγραφέας κάνει μια φαντασμαγορική "φωτογράφηση" των παραισθήσεων. Περιγράφει την αγωνία και την ταραχή του σύγχρονου ανθρώπου, που θέλει να γνωρίσει την ψυχή του. Μας λέει όμως ότι οι συναισθηματικές του μεταπτώσεις και οι βασανιστικές σκέψεις του παρεμποδίζουν τη θέλησή του.
