...Πάντως, έτσι για να μένει και κάτι, τονίζεται εδώ, πως απ' όσους παραπέμφθηκαν στα ειδικά δικαστήρια δωσίλογων εκεί μετά τον μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο -όπως σωστά καθιερώθηκε να λέγεται- εκτελέστηκαν μόνον είκοσι πέντε.
...Η συντριπτική πλειοψηφία αθωώθηκε πανηγυρικά, κάποιοι μάλιστα μετ' επαίνων γιατί, λέει, όσα πράξανε οι άθλιοι υπέρ των αρχών κατοχής, τα κάνανε για να παίρνουν πληροφορίες προς όφελος των συμμάχων, ή για να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε, ν' αντιμετωπίσουν μελλοντικά τον κομουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια κοροϊδία δηλαδή...
Ο Αντώνης Κακαράς γεννήθηκε στη Γραβιά Φωκίδας το 1945. Αποφοίτησε της ΣΝΔ ως σημαιοφόρος μηχανικός το 1966. Το 1972 καταδικάζεται σε φυλάκιση από το στρατιωτικό καθεστώς, εγκλείεται για δέκα πέντε μήνες σε φυλακές και αποτάσσεται. Αποκαθίσταται με τη μεταπολίτευση στην ενεργό υπηρεσία, σταδιοδρομεί και αποστρατεύεται το 1990 ως αρχιπλοίαρχος. Μέχρι το 1999 εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρία και έκτοτε διδάσκει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Παράλληλα δραστηριοποιείται στην Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (Κ.Ε.Θ.Α.). Το 1993 εκδίδεται σε βιβλίο η εργασία του "Το πολεμικό ναυτικό στη δικτατορία 1967-1974", εκδόσεις "Γνώση", Αθήνα. Το 2004 γίνεται δεκτός στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ως Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Νεώτερης Ιστορίας με τη διατριβή "Οι επαγγελματίες στρατιωτικοί υπό αυταρχικά καθεστώτα". Είναι έγγαμος από το 1974 και πατέρας δύο τέκνων. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
