Επικρατεί ευρέως η αντίληψη ότι η μεσαιωνική φιλοσοφία έχει μόνο θεολογικό και θρησκευτικό προσανατολισμό. Όμως τα τελευταία χρόνια, από τους ερευνητές, δόθηκε προσοχή και στις πρώιμες μελέτες που έγιναν την μεσαιωνική περίοδο πάνω στη λογική, τη γλώσσα και τη φιλοσοφία της επιστήμης. Η παρούσα ιστορία, δίνει σε αναγνώστες χωρίς πρότερη γνώση του αντικειμένου μια γοητευτική ενόραση στις μεσαιωνικές απόψεις σε θέματα όπως η αστρονομία, ο υλισμός, η νόηση αλλά επίσης και η φύση της ψυχής και ο Θεός.
Η ιστορία για την "Μεσαιωνική σκέψη" του Ντάβιντ Λάσκομπ ακολουθεί μία διαυγή διαδρομή καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εκκινώντας από τρεις μεγάλες προσωπικότητες οι οποίες επηρέασαν τη μεσαιωνική φιλοσοφία: Τον Αυγουστίνο, τον Βοήθιο και τον ψευδο-Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη. Στην συνέχεια επικεντρώνεται στον Αλκουίνο, μετά στον Άνσελμο, στον Ντανς Σκότο και στον Έκκαρτ, για να αναφέρουμε μερικούς, μεταξύ άλλων, που έζησαν από τον δωδέκατο έως τον δέκατο πέμπτο αιώνα.
