Ιερή σιωπή απλώθηκε μέσα στον ναό της δημιουργίας, όπου ξετυλίχτηκε όλη αυτή η λειτουργία σε τρία μέρη. Δεν τέλειωσε ακόμη! Συνεχίζεται χωρίς καμιά διακοπή μέσα στα σωθικά των άστρων, στις επιφάνειες των διάσπαρτων γαιών, στις κρυσταλλικές μορφές των πετρωμάτων, στις αδιάλειπτες διαδρομές των χυμών μέσα στα σώματα, σε κάθε κύτταρο των οργανισμών. Καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων που έλαβε χώρα αυτή η λειτουργία πολλά άλλαξαν μέσα στη ροή του χρόνου. Νέοι κόσμοι, νέες μορφές, νέες αλήθειες! Πόσες ακόμη νέες όψεις του Ενός δεν πρόκειται να φανερωθούν!
Ο Γέρων σηκώθηκε αργά και με βήματα σταθερά πήγε στη γωνιά των προσευχών, άναψε το αγιοκέρι της καθεμιάς και του καθενός και τους το πρόσφερε να το κρατούν άσβηστο μέσα στα βάθη της καρδιάς τους. Όταν έφτασε μπροστά στον Οδοιπόρο, του έδωσε το κερί και μετά έσκυψε και του φίλησε τα αιματοβαμμένα πόδια. Ύστερα προχώρησε προς τη θύρα του ναού της δημιουργίας, βγήκε έξω και χάθηκε μέσα στη φύση. Μόλις είχε αρχίσει να χαράζει μια νέα μέρα.
Ο Ιωάννης Παπαγεωργίου γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1949. Σπούδασε Μαθηματικά και Μετεωρολογία, εφόδια που τον βοήθησαν να συνδυάσει αρμονικά τις θεωρίες των Μαθηματικών με την παρουσία τους μέσα στη φύση. Οι σπουδές του κορυφώθηκαν με τη Διδακτορική Διατριβή του στο Πανεπιστήμιο του Reading (Αγγλία) με θέμα την αριθμητική πρόγνωση του καιρού. Έτσι, βρέθηκε να προσπαθεί να δει το μέλλον των "καιρών" μέσα από το παρόν (παρατήρηση) και το παρελθόν (κλίμα).
Παράλληλα, τα συνεχώς αναβλύζοντα εσωτερικά του ερωτήματα τον οδήγησαν αναπόφευκτα στη μελέτη της Φιλοσοφίας, των Θρησκειών και των Μυητικών Σχολών, αναζητώντας την κατανόηση της Αλήθειας που εξέπεμπαν. Η Λογοτεχνία τον γοήτευε και, ειδικά, η ποίηση τον συνέπαιρνε και τον ταξίδευε με τους αιθέριους εναγκαλισμούς της. Θέλοντας να κοινωνήσει τους καρπούς που συνέλεξε στα ταξίδια του νου και της ψυχής του, αποφάσισε να μοιραστώ σκέψεις, βιώματα, συνειδητοποιήσεις και οραματισμούς του.
