Ποια σχέση με την πολιτική μάς υποδεικνύουν τρεις μείζονες χριστιανοί ορθόδοξοι συγγραφείς, ο Ντοστογιέφσκι, ο Παπαδιαμάντης και ο Κόντογλου;
Με άλλα λόγια, το βασικό και κοινό ερώτημα που διατρέχει την ανάλυσή μας είναι αν και πώς οι περί ορθοδοξίας αντιλήψεις των τριών αυτών συγγραφέων μπορούν να μας πουν κάτι σήμερα, στην εποχή της κρίσης της πολιτικής εμπιστοσύνης, της κρίσης της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Θεσμοί, έννοιες, όροι και λέξεις, όπως Εκκλησία, ιεραρχία, ηγεσία, ενσάρκωση, κοινότητα, έθνος, ταυτότητα, κυριαρχία, δικτατορία, δημοκρατία, λαός, λαϊκισμός, αλλά και καλό, κακό, φτώχεια, πλούτος, απλότητα, ταπεινότητα, πονηριά, μοιάζουν να συναποτελούν τα βασικότερα εκφραστικά μέσα των τριών αυτών συγγραφέων, οι οποίοι, ο καθένας με τον τρόπο του, ενώ απορρίπτουν ρητά το «βασίλειο του Καίσαρα», φαίνεται κάποιες φορές να κλητεύουν μια άλλη πολιτική, θεολογικά νομιμοποιημένη. Ακριβέστερα, να καταθέτουν βασικές αρχές, βασικές προϋποθέσεις για μια άλλη πολιτική. Πιο αυθεντική, πιο αντιπροσωπευτική.
Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος γεννήθηκε το 1960 στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Φοίτησε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris-X Nanterre και είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα "Η Αυγή". Είναι συνεργαζόμενος ερευνητής στο "Κέντρο Πολιτικών Ερευνών" (Cevipof-SciencesPo-Paris). Τομείς των επιστημονικών του ενδιαφερόντων είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι κομματικές ιδεολογίες. Έχει συγγράψει και μεταφράσει βιβλία και άρθρα για την σοσιαλδημοκρατία, τον εθνικο-λαϊκισμό, τον αντισημιτισμό, την άκρα δεξιά και το ρατσισμό. Τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Εστία", "Το Πέρασμα", και "Πόλις".
