1.
Πάλι η φλόγα. Όπως πανσέληνος
που κύματα λευτερώνει του μυαλού
και χύνονται
με αφρούς το στόμα
σφραγίζοντας.
Θέλω. Όπως άντρας ονειρεύεται
μαγιάτικο λιβάδι
μα παπαρούνες κατακόκκινες
και το προσφέρει δώρο αλήστου νοσταλγίας
σ' εκείνες που δεν θάρθουν
Μέρες.
2.
Από την άλλη μεριά,
Από την άλλη μεριά Πληγή
Νύχτα παρέλαση ερπετών, και
Λιθοβολισμός που κρατεί καλά.
Σ' αγαπώ ωραία μου απεπλισία
στην αγκαλιά σου επιθαλάμιο άσμα
ακούγομαι
Αλλά,
Είμαι ακόμα στο παιγνίδι.
[...]
Ο Κώστας Λάνταβος γεννήθηκε στην Τερψιθέα της Λάρισας το 1949. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην παθολογία, την οποία ασκεί στη Λάρισα. Οι πρώτες του ποιητικές συλλογές ήταν: "Πορεία" (1980), "Χαμαιλέοντες και σαλτιμπάγκοι" (1985), "Νυκτόβιος συλλέκτης" (1989), "Το σπάταλο φως" (1993), "Εκ Θεού αντιμισθία" (1997). Συμμετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή". Μετέφρασε στα ελληνικά ποιήματα των Ουίλιαμ Μπλέηκ, Έζρα Πάουντ, κ.ά., και ασχολήθηκε με την κριτική βιβλίου.
